Aşırı Terlemek - Sebepleri
Aşırı terleme, vücudun ısı düzenlemesi için gerekli olan ter üretiminin aşırıya kaçma durumu olarak bilinen, bir cilt rahatsızlığıdır. Aşırı terleme, hastalarda önemi azımsanamayacak derecede duygusal, fiziksel ve sosyal rahatsızlıklara sebep olmaktadır.
Aşırı terlemenin kökeninin, sinir sisteminde meydana gelen işlevsel bir sorun sonucu olduğu düşünülmektedir. Aşırı terleme, “Primer” ve “Sekonder” olmak üzere ikiye ayrılmaktadır.
- Primer terleme nedeni bilinmeyen türdür. Terlemenin simetrik görüldüğü, avuç içi, ayak tabanı, sırt ve yüz bölgesinde rastlanıldığı, herhangi bir tıbbi hastalık veya ilaç kaynaklı olmayan terleme çeşididir. Aşırı terleme yaşayan hastaların %93’ünde primer tip terleme görülmektedir.
- Sekonder terleme ise genellikle altta yatan bir sebepten kaynaklanır. Fizyolojik durumlar (aşırı sıcaklık, ateş, gebelik, menopoz) veya patolojik durumlar (enfeksiyon, endokrin rahatsızlıklar, kardiyovasküler rahatsızlıklar, solunum rahatsızlıkları, nörolojik rahatsızlıklar). Pek çok ilaç da sekonder hiperhidroza sebep olabilir (antidepresanlar, antibiyotikler, antiviraller, hipoglisemik ajanlar, antipiretikler, NSAİİ’ler, antiemetikler, adrenerjik veya kolinerjik ajanlar).
Aşırı terlemenin sebep olduğu nemli ortam, deride bakteriyel, viral ve fungal enfeksiyon görülme riskini arttırır. Bu nemli ortam oluşumunun, dermatofitoz, verruca plantaris/vulgaris gibi enfeksiyonların riskini arttırdığı ve egzamatöz dermatit gibi rahatsızlıkların durumunu kötüleştirdiği bilinmektedir.
Her yaşta görülebileceği gibi ağırlıklı olarak 18-39 yaş arasında görülür.
En sık, avuç içi ve ayak altındaki bölgelerde, daha az sırt, yüz, veya karın bölgelerde görülür.
KAYNAKÇA
1. Nawrocki, Shiri, and Jisun Cha. The Etiology, Diagnosis, and Management of Hyperhidrosis: A Comprehensive Review. Journal of the American Academy of Dermatology, vol. 81, no. 3, 2019, pp. 657–666.
2. Doolittle J, Walker P, Mills T, Thurston J. Hyperhidrosis: an update on prevalence and severity in the United States. Arch Dermatol Res. 2016;308:743-749.
3. Moraites E, Vaughn OA, Hill S. Incidence and prevalence of hyperhidrosis. Dermatol Clin. 2014;32:457-465.
4. Wolosker N, Schvartsman C, Krutman M, et al. Efficacy and quality of life outcomes of oxybutynin for treating palmar hyperhidrosis in children younger than 14 years old. Pediatr Dermatol. 2014;31:48-53.
5. Strutton DR, Kowalski JW, Glaser DA, Stang PE. US prevalence of hyperhidrosis and impact on individuals with axillary hyperhidrosis: results from a national survey. J Am Acad Dermatol. 2004;51:241-248.
6. Lowe N, Campanati A, Bodokh I, et al. The place of botulinum toxin type A in the treatment of focal hyperhidrosis. Br J Dermatol. 2004;151:1115-1122.
7. Walling HW. Clinical differentiation of primary from second- ary hyperhidrosis. J Am Acad Dermatol. 2011;64:690-695.
8. Connor KM, Cook JL, Davidson JR. Botulinum toxin treatment of social anxiety disorder with hyperhidrosis: a placebo- controlled double-blind trial. J Clin Psychiatry. 2006;67:30-36.
9. Davidson JR, Foa EB, Connor KM, Churchill LE. Hyperhidrosis in social anxiety disorder. Prog Neuropsychopharmacol Biol Psychiatry. 2002;26:1327-1331.
10. Leung AKC, Chan PYH, Choi MCK. Hyperhidrosis. Int J Dermatol. 1999;38:561-567.
11. Walling HW. Primary hyperhidrosis increases the risk of cutaneous infection: a case-control study of 387 patients. J Am Acad Dermatol.2009;61:242-246.
12. Watkins J. Understanding and treating hyperhidrosis. Pract Nurs. 2015;26:295-297.
13. Naumann M, Hofmann U, Bergmann I, Hamm H, Toyka KV, Reiners K. Focal hyperhidrosis: effective treatment with intracutaneous botulinum toxin. Arch Dermatol. 1998;134: 301-304.
14. Guillet M, Wierzbicka E, Guillet S, Dagregorio G, Guillet G. A 3- year causative study of pompholyx in 120 patients. Arch Dermatol. 2007;143:1504-1508.
